Ustawa o rachunkowości – ustawa z dnia 29 września 1994 roku (Dz. U. z 1994 r. Nr 121, poz. 591), stanowiąca podstawę prawną rachunkowości (wraz z Krajowymi i Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości). Zwyczajowo nazywa się ją polskim prawem bilansowym. Była wielokrotnie nowelizowana.
Usługi rachunkowe w Łodzi – kontakt.
Ustawa określa zasady rachunkowości oraz tryb badania sprawozdań finansowych przez biegłych rewidentów. Przedstawia również zasady wykonywania działalności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.
Omawiany akt prawny dokonuje w zakresie swej regulacji wdrożenia dyrektyw Wspólnot Europejskich, m.in.:
-
dyrektywy 2001/65/WE z dnia 27 września 2001 r. zmieniającej dyrektywy 78/660/EWG, 83/349/EWG oraz 86/635/EWG w zakresie zasad oceny rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek a także banków oraz innych instytucji finansowych;
-
dyrektywy 2003/38/WE z dnia 13 maja 2003 r. zmieniającej dyrektywę 78/660/EWG w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek w odniesieniu do kwot wyrażonych w euro;
-
dyrektywy 2003/51/WE z dnia 18 czerwca 2003 r. zmieniającej dyrektywy 78/660/EWG, 83/349/EWG oraz 91/674/EWG w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek, banków i innych instytucji finansowych oraz zakładów ubezpieczeń.
Zgodnie z art. 2 ustawy jej przepisy stosuje się do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
1.spółek handlowych (osobowych i kapitałowych, w tym również w organizacji) oraz spółek cywilnych, z zastrzeżeniem pkt 2, a także innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego,
2.osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz spółdzielni socjalnych, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro,
3.jednostek organizacyjnych działających na podstawie Prawa bankowego, przepisów o obrocie papierami wartościowymi, przepisów o funduszach inwestycyjnych, przepisów o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej lub przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, bez względu na wielkość przychodów,
4.gmin, powiatów, województw i ich związków, a także państwowych, gminnych, powiatowych i wojewódzkich:
-
jednostek budżetowych,
-
gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych,
-
zakładów budżetowych,
-
funduszy celowych niemających osobowości prawnej,
5.jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek, o których mowa w pkt 1 i 2,
6.osób zagranicznych, oddziałów i przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej,
7.jednostek niewymienionych w pkt 1-6, jeżeli otrzymują one na realizację zadań zleconych dotacje lub subwencje z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego lub funduszów celowych – od początku roku obrotowego, w którym dotacje lub subwencje zostały im przyznane.
Układ ustawy podporządkowany jest przedmiotowemu (funkcjonalnemu) zakresowi rachunkowości (art.4). Składa się ona z następujących rozdziałów:
Rozdział 1. Przepisy ogólne
Rozdział 2. Prowadzenie ksiąg rachunkowych
Rozdział 3. Inwentaryzacja
Rozdział 4. Wycena aktywów i pasywów oraz ustalanie wyniku finansowego
Rozdział 4a. Łączenie spółek
Rozdział 5. Sprawozdania finansowe jednostki
Rozdział 6. Skonsolidowane sprawozdania finansowe grupy kapitałowej
Rozdział 7. Badanie i ogłaszanie sprawozdań finansowych
Rozdział 8. Ochrona danych
Rozdział 8a. Usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych
Rozdział 9. Odpowiedzialność karna
Rozdział 10. Przepisy szczególne i przejściowe
Rozdział 11. Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy końcowe
Rozdział 12. Załączniki – wzory sprawozdania finansowego dla 3 grup klientów ustawy:
-
dla jednostek innych niż banki i zakłady ubezpieczeń
-
dla banków
-
dla zakładów ubezpieczeń